"Ik had het gevoel dat ik thuis heel strak werd gehouden door mijn ouders waardoor ik tegen veel problemen aanliep en mijn zelfvertrouwen omlaag ging omdat anderen veel mochten en ik niet. Ik had er ook heel veel moeite mee dat ik geen band heb met mijn moeder, ik had het gevoel alsof ze me niet wilde. Zij kan haar liefde niet uiten en thuis wordt er nooit gepraat. Ik kreeg elke dag kritiek en mijn zelfbeeld was hierdoor ook heel erg laag.
De omgang met al mijn vrienden werd verboden en mijn telefoon werd dagelijks gecontroleerd. Maar waar ik de meeste moeite mee had was dat mijn moeder geen liefde naar mij uitte en gevoelloos was.
Toen ik 16 was heb ik met mijn mentor op school contact opgenomen. Ik durfde een tijd lang niet naar mijn mentor te gaan omdat ik graag alles voor mezelf hield en niet goed wist hoe ik me kwetsbaar op moest stellen tegenover anderen en dat dat überhaupt kon. Uiteindelijk heeft een goede vriendin op school mij gepusht om toch naar mijn mentor te gaan en dit heb ik ook gedaan. Ik schatte mijn problemen niet als ‘zwaar’ in op dat moment, maar mijn mentor schrok van mijn verhaal over mijn thuissituatie en zei dat ik toen het beste met iemand erover kon praten op professioneel gebied. Toen heeft zij mij naar de schoolmaatschappelijk werkster gestuurd.
De schoolmaatschappelijk werkster heeft mij geholpen om te durven om mezelf kwetsbaarder op te stellen en te praten waardoor ik een overzicht kreeg van alles wat er aan de hand was en waarom dit zo zat. Maar ik had het idee dat ik daar zelf achter moest komen en dat zij meer luisterden. Tot een punt waarop zij zeiden dat ze moesten ingrijpen omdat het een te onveilige situatie was thuis. Dit konden ze alleen doen met instemming van mij en dit wilde ik niet. Dus dat had me ook een beetje afgeschrokken. Maar ik ben wel door blijven praten.
Toen ik van school ging werd ik gekoppeld aan een jongerencoach van het CJG. Met de coach van het CJG werd er meer gefocust op mijn eigen sociale en emotionele ontwikkeling omdat die gevaar liep. Er werden concrete en realistische doelen opgesteld wat mij heel erg vooruit heeft geholpen. Ook werden er veel vragen gesteld en heb ik geleerd om op mezelf te reflecteren en te groeien. Het was heel erg gestructureerd wat mij heel erg heeft geholpen.
Toen ik 18 werd, werd ik gekoppeld aan een volwassenencoach van Welzijn Capelle. Ik heb nog maar één keer met haar afgesproken. Maar dat gaat goed! Zij heeft weer een hele andere aanpak; heel visueel wat confronterend is maar me ook wel echt helpt dus dat is heel fijn.
Het gaat nu wel de goede kant op met me. Ik loop nog steeds tegen bepaalde dingen aan die denk ik ook niet zullen veranderen. Maar qua sociale emotionele ontwikkeling voel ik dat ik heel erg ben gegroeid daarin want ik voel me veel sterker in m’n schoenen staan.”